Het gaat Niek goed!
“Ik was 10 en in mijn gedrag naar anderen heel verlegen. Naar buiten toe leek ik blij, maar zo voelde ik mij van binnen niet. Ik had extreem veel last van faalangst, maar wist dit voor de buitenwereld verborgen te houden. Ik klampte me vast aan mijn moeder en het liefste liep ik weg voor mijn angsten, die mijn leven meer en meer overnamen. Het ging steeds slechter met me en een opname op de kliniek van Herlaarhof was nodig. Een superheftige stap omdat ik mijn veilige thuisomgeving, vriendjes op de basisschool, echt alles achter moest laten.“
Dat het hem nu goed gaat wil hij graag vertellen aan de zorgprofessionals die hem destijds begeleiden op Herlaarhof. Via social media legde hij contact met een van hen, Malou Strijbosch. Niek en Malou vonden het goed dat we bij hun digitale ontmoeting waren om zo het verhaal van Niek op te tekenen. Een herstelverhaal dat we graag met je delen....
Malou Strijbosch was een van Nieks begeleiders op de groep waar Niek werd opgenomen. Zij heeft, net als alle andere begeleiders die hij na al die jaren nog bij naam kent, veel betekend voor Niek. Dat wil hij hen na al die jaren graag laten weten. Via social media zocht hij contact met Malou om haar te vertellen hoe goed het hem nu gaat. En niet alleen aan haar. Hij deelt zijn verhaal graag breder, om jongeren die zich in dezelfde situatie bevinden tot steun te zijn. “Social media laten het perfecte plaatje zien, van een leuke vriendengroep, er goed uitzien en een agenda boordevol leuke activiteiten. Je angsten en onzekerheid worden daar niet minder van. Weten dat er anderen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt en je laten zien dat het mogelijk is om een moeilijke periode achter je te laten, misschien wel.”
Niek: ”De eerste week van de opname was ik door de nieuwe omgeving helemaal van slag. Weet je nog, Malou, dat ik zo angstig was dat jij me ’s nachts moest vasthouden?” Malou kan het zich nog goed herinneren: “In de behandeling staat dat ook echt voorop, zo duidelijk mogelijk hebben met elkaar hoe een opname, ook écht helpend kan zijn. Het draait om het bieden van een veilige omgeving waarbij we de ander het vertrouwen geven om zichzelf te laten zien en dat we er voor je zijn om je daarbij helpen.” Niek: “Ik leerde beetje bij beetje mijzelf te laten zien. Leerde ook dat het helpt om dingen te delen en dat praten een uitlaatklep kan zijn.” Dat praten over zijn angsten helpt Niek, omdat hij zo kan checken of de gedachten in zijn hoofd kloppen met het beeld dat anderen ervan hebben. Ook kreeg hij EMDR, een behandeling om los te komen van nare ervaringen waarin je vast blijft zitten.
De angsten beheersen zijn leven al een tijd niet meer. “Natuurlijk slaap ik nog weleens slecht voor een examen of iets anders waar ik me druk om maak. Maar ik weet nu hoe daarmee moet omgaan. Op Herlaarhof en in de jaren daarna heb ik geleerd met mijn problemen te dealen. Erop terugkijkend kan ik echt zeggen dat het me sterker heeft gemaakt en dat ik het maximale uit het leven wil halen. Door mijn verhaal te vertellen, hoop ik ook anderen kracht te geven. Mijn ervaring laat zien dat ook als het leven uitzichtloos en donker lijkt, je vertrouwen moet hebben dat die periode voorbij kan gaan door steun te zoeken bij iemand bij wie je je veilig en begrepen voelt".